Thanks Goggles
Kamakailan lang, nakilala ko tong taong toh na itago natin sa pangalang 'Goggles'.
Goggles is of my age. He's in high school though. I don't know if he knows my name or if he even bother to know. I don't know if he's interested in me anyway. But one thing is for sure, I'm interested of him.
I find ways to know something about him, his full name, school and interests. Ayun, nalaman ko na. Dun ko lang din narealize na ang pagkainteresado ko sa kanya is something like pagkagusto na pla!
I hesitated. Ayoko na kaseng mabokya ulit. *haha, may ganun!* , hindi, hindi naman ako nabokya. But I inspected first his friendster to know if I should continue. Ang rami kong nalaman, and it is so shocking! Shocking siya dahil hindi ko inaakalang ganun pala siya. Dito eh parang nagalinlangan na akong magpakilala sa kanya. Ang mas tumama pa sakin ay ang mga taong tipo niya and I compared myself to them.
Upon knowing those things, nalungkot ako. Nabawasan din ang confidence ko. I started complaining why am I like this? Why the world is so unfair?! Why are there discriminations?! Bakit ganun?! In the end, I find myself insecure.
Hindi ko alam kung bakit ganon nalang ang naging pagtingin ko sa sarili ko. Naisip ko nalang, nabulag lang siguro ako sa mga sinasabi ng mga kaibigan ko that's why it is only now that I see the reality. Hindi ko pa lang siguro ganon pinapansin ang mga bagay na iyon. Pero iba na ngayon, namulat na ako sa mga pinag-iisip ng tao. Sa sinasabi nilang MAGANDA, (I'm talking about physical appearance)
Maganda- ang tao lang ang naglelabel niyan. Ang tao lang ang gumawa ng imahe ng isang magandang babae o lalaki. Pero hindi ko maintindihan kung bakit sila nagsi-stick sa ideyang yon? At kung bakit ganon nalang din ang tama ng ideyang iyon sa akin pati sa maraming tao?!
Sa isang banda, nais kong pasalamatan si Goggles na hanggang ngayon ay hindi ko parin formally nakikilala. (Sana man lang iaapproach niya ako!) Dahil sa kanya mas naging aware ako at namulat din ako sa mga sarili kong kasinungalingan. Sa kanya lang ako nainsecure ng ganito sa sarili ko aa! *galing mo!* Now, I'm more honest with myself and I will not ever believe on the word 'beauty'.
About meeting him, ipinaubaya ko na iyon kay God coz I know he'll definitely put me into good situations. Like nung pinalangin kong makilala siya dahil akala ko nun ay wala nang paraan para makilala ko siya, ayun, He granted my wish! Ngayon, ang ipinapanalangin ko nalang ay ang dapat kong maramdaman, and also for Him to give me signs.
*ang gulo ng post ko no?!*
Goggles is of my age. He's in high school though. I don't know if he knows my name or if he even bother to know. I don't know if he's interested in me anyway. But one thing is for sure, I'm interested of him.
I find ways to know something about him, his full name, school and interests. Ayun, nalaman ko na. Dun ko lang din narealize na ang pagkainteresado ko sa kanya is something like pagkagusto na pla!
I hesitated. Ayoko na kaseng mabokya ulit. *haha, may ganun!* , hindi, hindi naman ako nabokya. But I inspected first his friendster to know if I should continue. Ang rami kong nalaman, and it is so shocking! Shocking siya dahil hindi ko inaakalang ganun pala siya. Dito eh parang nagalinlangan na akong magpakilala sa kanya. Ang mas tumama pa sakin ay ang mga taong tipo niya and I compared myself to them.
Upon knowing those things, nalungkot ako. Nabawasan din ang confidence ko. I started complaining why am I like this? Why the world is so unfair?! Why are there discriminations?! Bakit ganun?! In the end, I find myself insecure.
Hindi ko alam kung bakit ganon nalang ang naging pagtingin ko sa sarili ko. Naisip ko nalang, nabulag lang siguro ako sa mga sinasabi ng mga kaibigan ko that's why it is only now that I see the reality. Hindi ko pa lang siguro ganon pinapansin ang mga bagay na iyon. Pero iba na ngayon, namulat na ako sa mga pinag-iisip ng tao. Sa sinasabi nilang MAGANDA, (I'm talking about physical appearance)
Maganda- ang tao lang ang naglelabel niyan. Ang tao lang ang gumawa ng imahe ng isang magandang babae o lalaki. Pero hindi ko maintindihan kung bakit sila nagsi-stick sa ideyang yon? At kung bakit ganon nalang din ang tama ng ideyang iyon sa akin pati sa maraming tao?!
Sa isang banda, nais kong pasalamatan si Goggles na hanggang ngayon ay hindi ko parin formally nakikilala. (Sana man lang iaapproach niya ako!) Dahil sa kanya mas naging aware ako at namulat din ako sa mga sarili kong kasinungalingan. Sa kanya lang ako nainsecure ng ganito sa sarili ko aa! *galing mo!* Now, I'm more honest with myself and I will not ever believe on the word 'beauty'.
About meeting him, ipinaubaya ko na iyon kay God coz I know he'll definitely put me into good situations. Like nung pinalangin kong makilala siya dahil akala ko nun ay wala nang paraan para makilala ko siya, ayun, He granted my wish! Ngayon, ang ipinapanalangin ko nalang ay ang dapat kong maramdaman, and also for Him to give me signs.
*ang gulo ng post ko no?!*
Comments
Post a Comment
I want to hear from you! Say it here